27. Biennale ilustracji Bratysława

Miejska Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie zaprasza na wernisaż wystawy 27. Biennale ilustracji Bratysława (BIB)

Biennale ilustracji to największa wystawa konkursowa oryginalnych rysunków literatury dziecięcej i młodzieżowej. Należy do największych swojego rodzaju na świecie. Organizatorem biennale jest Ministerstwo Kultury Republiki Słowackiej, a głównym organizatorem Bibiana, międzynarodowy dom sztuki dla dzieci. Najpiękniejsze ilustracje wychodzą na znaczkach Słowackiej Poczty.

10 października 2020, godz. 16.00
Galeria OKNA MBP
ul. Peowiaków 12
Wstęp wolny

Bienále ilustrácií Bratislava 2019

Biennale Ilustracji Bratysława już ponad 50 lat umożliwia zarówno dzieciom, jak i dorosłym zanurzanie się w magicznym świecie fantazji. W minionym roku podczas konkursu 416 ilustratorów z 47 krajów z całego świata zaprezentowało 3 056 prac. Komisja miała zatem nie lada problem z wybraniem zwycięzców. Składające się z 10 osób jury miało twardy orzech do zgryzienia, jednak po 4 dniach obrad wydało werdykt.

Laureatem Grand Prix został irański artysta plastyk Hassan Moosavi, którego nagrodzono za prace do książki pt. Bokser. To młody i niezwykle utalentowany ilustrator, który w swoich pracach wykorzystuje przede wszystkim ciepłe i żywe kolory, dzięki czemu jego przepiękne, powtarzające się obrazy poruszającego życia w oczach czytelnika wprost ożywają.

Pięć Złotych Jabłek powędrowało na kilka kontynentów. Chengliang Zhu z Chin stworzył ilustracje, które pomagają dzieciom zrozumieć świat i przyrodę dzięki obrazowości oraz zaktualizowanej współczesnej, jak i klasycznej tradycji chińskiej twórczości ilustratorskiej. Wykorzystuje tradycyjne kolory jakimi są czerwony, czarny, złoty, biały i łączy hieroglify z ilustracjami.
Zupełnie innym stylem wyróżnia się Janis Blanks z Łotwy. W swojej opowieści o kreciku stworzył historię zwierzątka, którego nikt nie lubi. Opracował ciekawą horyzontalną kompozycję, w której łączy współczesne postrzeganie z klasycznym renesansowym stylem. W jego ilustracjach odnaleźć można nawiązania do ikonicznych obrazów, jakim jest np. Ostatnia wieczerza.
Rosyjski ilustrator Anton Lomaev swoją książkę zilustrował rzadko dziś używanym, klasycznym stylem. Ilustracje stworzone zostały w sposób niezwykle delikatny, z uwagą szczególnie skupioną na licznych drobnych detalach, które czytelnik może odkrywać cały czas na nowo. Dzięki temu ilustracje rozbudzają wyobraźnię czytelnika. Książka przedstawia historię szczególnej relacji ojca z synem.
Wen Dee Tan z Malezji w sposób prosty, ale z wykorzystaniem różnokolorowych akcentów przedstawia historię odrzucenia głównej bohaterki, ze względu na jej ognisty kolor włosów. Ostatecznie jednak dziewczynce udaje się odnaleźć przyjaźń. Silny i ekspresywny przekaz autorki ilustracji jest całkowicie zrozumiały nawet bez znajomości języka tekstu.
Ostanie jabłko trafiło do Korei Południowej. Soojung Myung stworzyła ilustracje do książki przedstawiającej stosunek dziewczynki do natury, wśród której znalazła przyjaciół oraz odpowiedzi na nurtujące ją pytania. Artystka posługuje się kolorami we wspaniały i delikatny sposób, w oparciu o sprytnie wymyślony schemat i kilka warstw szczegółów. Przy każdym kolejnym spojrzeniu na obrazki odnaleźć w nich można coś ukrytego.
Jedną z pięciu Plakiet BIB otrzymała Anat Warshavski z Izraela za historię o trzech pingwinach, które otwierają restaurację i przekonują się, że zadowolić wszystkich klientów nie jest wcale łatwym zadaniem. Autorka przedstawia te żywe i energiczne postacie wykorzystując jedynie podstawowe kolory – czerwony, niebieski, żółty i czarny. Dzięki różnym punktom widzenia i wyjątkowej realizacji książka ta stała się jedyną, którą jury wybrało spośród komiksów dla dzieci.
W kontraście z wyraźnym wykorzystaniem koloru są ilustracje portugalskiego ilustratora André Letriu. Poprzez powtarzanie elementów tworzą się wzory, które wskazują na beznadzieję sytuacji z jaką mamy do czynienia podczas wojny.
Dla japońskiego ilustratora Chiki Kikuchi charakterystyczny jest ekspresywny styl malarski. Dzięki wolnym i ekspresywnym pociągnięciom pędzla ukazuje przyrodę w jej pełnej krasie. Ruch w naturze udało się autorowi oddać dzięki przemyślanemu wykorzystaniu kolorów, co w czytelniku wywołuje efekt poruszania się, przesuwania. Niektóre ilustracje zbliżone są do abstrakcji, inne zaś przypominają japońską kaligrafię i zamiłowanie do szczegółu.
W opozycji do tej barwności są ilustracje Maji Kastelic ze Słowenii. Zilustrowana przez nią książka przedstawia historię chłopca, który boi się ciemności. W ilustracjach autorka wykorzystała minimalistyczny schemat kolorystyczny jednocześnie sprytnie wykorzystując światło i kontrast. Dzięki temu czytelnik może lepiej zrozumieć emocjonalną drogę jaką przebywa chłopiec.
Zupełnie inaczej prezentuje się Guilherme Karsten z Brazylii. Opowiada o głośnym dźwięku, który niesie się przez świat i wywołuje chaos i zamieszanie. Co to może być? Ilustracje udzielają na to pytanie odpowiedzi, poprzez podkreślenie chwili oraz ruchu, który czytelnika odważnie zanurza w szczegółowych i gęstych kolażach. Odpowiedź na pytanie o ten hałas pochodzi z wnętrza i jest przedstawiana w wyjątkowy i niepowtarzalny sposób.
Oprócz wymienionych złotych jabłek i plakiet jury przyznało cztery wyróżnienia dla wydawnictw – były to dwa wydawnictwa z Brazylii oraz jedno z Ekwadoru i jedno z Wielkiej Brytanii.
Jak co roku obradowało również jury dziecięce, które już tradycyjnie nie zgodziło się z wyborem dorosłego jury i przyznało nagrodę słowackiemu ilustratorowi Svetozárovi Košickiemu. Nagrodę Burmistrza Miasta Bratysława otrzymał Boris Šima.