W listopadzie br. zakończyły się prace konserwatorskie przy osiemnastu barokowych rzeźbach ołtarzowych ze zbiorów Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, stanowiące z uwagi na wartości artystyczne, estetyczne i historyczne kluczowy element przyszłej stałej ekspozycji muzeum w części poświęconej sztuce religijnej. Wybór podyktowany był wysoką klasą artystyczną zabytków, a równocześnie ich bardzo złym stanem zachowania, obligującym do pilnej interwencji konserwatorskiej. Jest to ostatnia partia barokowych rzeźb ołtarzowych, która została poddana konserwacji dzięki dotacji ministerialnej.
Do tegorocznej konserwacji wytypowane zostały z zakresu nowożytnej sztuki polskiej kolejne dzieła znakomitego rzeźbiarza terenów obecnej Lubelszczyzny – Sebastiana Zeisla i jego warsztatu – tj.: trzy anioły z górnych partii ołtarza oraz dwie uskrzydlone główki anielskie. Niezwykle ważna z perspektywy przyszłej stałej ekspozycji jest też prezentacja mniejszych elementów snycerki ołtarzowej, powstałych głównie w warsztatach puławskich w XVIII w., m.in. Jana Eliasza Hoffmana – uskrzydlona główka anielska, Jana Ferdynanda Kargiera – para puttów i trzy uskrzydlone główki anielskie oraz nieokreślonych twórców – anioł i dwie uskrzydlone główki anielskie. Nieco inne oblicze sztuki późnego baroku reprezentuje wyróżniające się wysoką klasą putto z bliżej nieokreślonej pracowni oraz para aniołów. Ponadto ważnym zabytkiem z zakresu nowożytnej sztuki śląskiej jest wysokiej klasy, ponadnaturalnej wielkości, rzeźba Chrystusa z kościoła św. Wawrzyńca w Krzeszówku, pochodząca prawdopodobnie z XVII-wiecznego wyposażenia cysterskiego kościoła opackiego w Krzeszowie lub jednej z kaplic tamtejszej Drogi Krzyżowej – dzieło uznanego rzeźbiarza Georga Schrötera.
Podjęte działania umożliwią w przyszłości stworzenie narracji, która stanie się bazą w nauczaniu o rozwoju plastyki okresu nowożytnego, a konkretnie upowszechnianiu na dużą skalę wiedzy o artystycznej spuściźnie terenów obecnej Lubelszczyzny w szerszym kontekście sztuki środkowoeuropejskiej. Materialne przykłady i pozyskane kompetencje staną się również elementem edukacji studentów, księży i opiekunów zabytków w zakresie ich ochrony i konserwacji.
Na finalizację tegorocznego projektu złoży się wystawa czasowa zakonserwowanych rzeźb pt. “Odzyskany blask. Barokowe rzeźby ołtarzowe ze zbiorów Muzeum KUL, odsłona trzecia” w siedzibie Muzeum KUL w dniach 1-17 grudnia br. oraz wydanie folderu dokumentującego działania konserwatorskie. Muzeum czynne jest od poniedziałku do piątku w godz. 12.00-16.00. Wystawie towarzyszy prelekcja dotycząca historii rzeźb oraz efektów prac konserwatorsko-restauratorskich, którą wygłosi dr Krzysztof Przylicki, 7 grudnia o godz. 14.00.
Więcej: http://muzeum.kul.pl/
foto Muzeum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
