Fot. Maks Skrzeczkowski
Tekst: Grażyna Stankiewicz
„Od wielu lat podróżuję po świecie.
Byłem w miejscach niezwykłych, barwnych i nie zawsze bezpiecznych.
Ameryka, Azja, Afryka są bliżej niż kiedykolwiek wcześniej.
Wszędzie można dotrzeć… nawet na Dach Świata.
Świat na naszych oczach kurczy się i nieustannie zmienia.
Coraz mniej jest miejsc niedostępnych i autentycznych.
Od 3 lat regularnie zapuszczam się w magiczną Cyrkową Krainę.
Te zdjęcia powstały w maju tego roku podczas lubelskiej trasy Cyrku Zalewski” – tą myślą dzieli się fotografik i podróżnik Maks Skrzeczkowski, na co dzień mieszkający w Kazimierzu nad Wisłą, w ciągu roku prowadzący zajęcia ze studentami na UMCS w Lublinie i organizujący wspólne z nimi projekty. Ale Maks przede wszystkim podróżuje – po świecie, z aparatem fotograficznym i w głąb siebie. Jego zdjęcia są refleksją człowieka myślącego, dla którego fragmenty życia osadzone w geograficznych i mentalnych kontekstach stanowią odniesienia do jego postrzegania rzeczywistości. Maks „wchodząc” w dany temat, analizuje go. Rozbiera na drobne części, a każdej z nich dokładnie się przygląda. I zgłębia, co kryje się pod spodem i pod spodem spodu i jeszcze pod spodem. A kiedy jest już w stanie wyobrazić sobie problem , którego dotyka – wyciąga aparat. I dlatego prezentowane zdjęcia cyrku pokazują to, czego Maks dotknął najgłębiej.
Sztuka cyrkowa miewa się w Polsce i w Europie dobrze, czego najlepszym przykładem jest właśnie Cyrk Zalewskiego. Tradycja cyrku jako widowiska artystycznego ukształtowała się w XVIII-wiecznej Anglii, choć jego początki są związane z czasami średniowiecza i wędrownymi kuglarzami. Już wtedy cyrkowcy charakteryzowali się odwagą i doskonalonymi wciąż umiejętnościami. Najczęściej widowiska odbywały się podczas jarmarków. Już wtedy największe emocje budziły pokazy linoskoczków, żonglerów i połykaczy ognia. Przełomem w sztuce cyrkowej było zainstalowanie trapezów na dużych wysokościach i pokazy akrobatów, które po raz pierwszy miały miejsce we Francji 150 lat temu. W repertuarze współczesnego cyrku obowiązkowymi elementami programu są również treserzy zwierząt i klauni.
Warszawski Cyrk Zalewskiego 20 lat temu założyli Ewa i Stanisław Zalewscy. Ale jego historia zaczęła się, gdy przodek pani Ewy w 1832 roku pokazywał w Pradze teatrzyk marionetkowy i ćwiczenia gimnastyczne. W ciągu180 lat nie tylko dokonała się zmiana kilku pokoleń, ale również ewoluowała formuła. Dość powiedzieć, że w latach PRL-u właściciele dzisiejszego Cyrku Zalewskiego odnosili sukcesy w całej Europie, a ich zwieńczeniem było zdobycie nagrody Srebrnego Klauna na Światowym Festiwalu Sztuki Cyrkowej w Monte Carlo w 1985 roku. Cyrk, podobnie jak inne dziedziny sztuki estradowej, musi ciągle się rozwijać aby sprostać oczekiwaniom publiczności. Więc cyrk to ciągły ruch i zmiany ale też sposób życia.
Cyrk Zalewski – kilkadziesiąt lat pracy, aby zabawić publiczność. I trzy lata „zgłębiania” tematu przez Maksa Skrzeczkowskiego, czego niewielki fragment prezentujemy.
