Lublin niemal od zawsze był miejscem wielokulturowym.W przededniu wojny mieszkało tu 42 830 osób wyznania mojżeszowego, stanowiących 31% ogółu wszystkich mieszkańców Lublina. Żydzi, ich dzielnice, synagogi były nieodłącznym elementem kolorytu kulturowego miasta. Nie bez przyczyny w okresie największego rozkwitu kultury żydowskiej nazywano Lublin „Jerozolimą Królestwa Polskiego”. W związku tym oraz obchodami 700-lecia miasta w Galerii Malarstwa Polskiego XII-XIX w. na Zamku Lubelskim zorganizowana została Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Żydzi w historii i kulturze Lublina- przeszłość, pamięć i teraźniejszość”. Trwająca od 21 do 22 czerwca konferencja podejmowała tematykę wpływu społeczności żydowskiej na Lublin, po to aby ocalić ją od zapomnienia. Od ogólnego zarysu w wykładzie prof. dr hab. Henryka Gmiterka pt. „Żydzi w przestrzeni miejskiej Lublina w XVI – XVIII wieku”, przez wykład pani dr Anny Rybińskiej z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej o żydówkach lubelskich aż po wykład ks. prof.dr hab. Alfreda Wierzbickiego z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego „Moje poznawanie żydowskiego Lublina bez Żydów. Próba raportu” i wiele innych. Konferencje zainaugurowali Prezydent Miasta Lublin – dr Krzysztof Żuk wraz z dr hab. Adamem Kopciowskim, kierownikiem Zakładu Kultury i Historii Żydów UMCS-u oraz prof. dr hab. Sławomirem Jackiem Żurkiem, kierownikiem Pracowni Literatury Polsko Żydowskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Konferencja przywiodła również do Lublina potomków lubelskich Żydów z różnych zakątków świata, ale przede wszystkim z Izraela. Wszyscy mogli zadawać pytania podczas paneli dyskusyjnych po zakończonych wykładach. To od nas zależy czy historie Żydów będą opowiadane i pamiętane – spuentowała swój wykład dr Agata Rybińska.
tekst Piotr Kwiatkowski
foto UM Lublin
