W przeciwieństwie do innych sztuk plastycznych, rzeźba to dzieło idealne w swojej prostocie i uchwytności. Nie odsyła do innej rzeczywistości, której jest ilustracją. Ma przestrzenny, beziluzyjny, konkretny oraz zmysłowy charakter. Aby dosadniej ukazać i zrozumieć niezwykłość tej części sztuki należy podać za przykład twórczość Adama Myjaka, którą aktualnie można podziwiać w części ekspozycyjnej działu archeologii na Zamku w Lublinie.
Miłośnicy rzeźb figuratywnych mają szansę zobaczyć prace artysty z ostatnich lat jego twórczości. Forma tych dzieł nawiązuje do postury ludzkiej oraz jej części (często skupiając tylko się na głowie), która mimo, iż jest surowa i zdeformowana, to posiadają wyjątkową siłę wyrazu oraz oddziaływania na odbiorcę. Dodatkowo oglądający mogą zauważyć, jak Myjak łączy bezbłędną znajomość anatomii ludzkiego ciała z twórczym eksperymentowaniem nad ukazaniem swoich emocji oraz stanów świadomości. Dzięki temu w jego pracach można dostrzec nie tylko niezwykłą ekspresję oraz kształt, ale również „własne odbicie”.
Adam Myjak jest polskim rzeźbiarzem, pedagogiem oraz profesorem zwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W ASP przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej- od asystenta do profesora zwyczajnego. Był trzykrotnie wybierany na rektora tej uczelni (1990; 1996; 1999). Prowadził też własną pracownię rzeźby. W latach 1971-1979 był kierownikiem artystycznym pisma Nowy Wyraz, które prezentowało na swoich łamach najwybitniejszych artystów młodego pokolenia, którzy dzisiaj należą do klasyki współczesnej sztuki polskiej.
Tekst Pola Rurarz
Foto Zuzanna Skrętek
