Zabudowa Kraśnika Fabrycznego w dużej mierze powstała w latach 50. XX wieku jako dzielnica dla pracowników Kraśnickiej Fabryki Wyrobów Metalowych. Oprócz niewysokiej, jednolitej zabudowy mieszkaniowej w oczy rzucają się dwa budynki. Pierwszy z nich to dawne prezydium Miejskiej Rady Narodowej z charakterystyczną kolumnadą i reprezentacyjnym balkonem, a drugi to największy na Lubelszczyźnie i pochodzący z okresu socrealizmu Dom Kultury, obecnie Centrum Kultury i Promocji, obydwa usytuowane przy alei Niepodległości. W okresie stalinizmu domy kultury miały za zadanie swoimi gabarytami i ofertą kulturalno-oświatową m.in. odwrócenie uwagi mieszkańców od życia religijnego. Budowa pierwszego kościoła katolickiego na terenie Kraśnika Fabrycznego rozpoczęła się dopiero w 1979 roku. (gras)
Foto pod
