W II Wojewódzkim Konkursie na Palmę i Pisankę wzięli udział zarówno autentyczni twórcy ludowi, jak i artyści plastycy, amatorzy oraz dzieci i młodzież. Nadesłane prace były więc bardzo różne pod względem formy, wielkości, techniki i wykorzystanych materiałów. Do oceny przedstawiono obok prac indywidualnych, również zbiorowe wykonane przez Koła Gospodyń Wiejskich, Warsztaty Terapii Zajęciowej, koła plastyczne i świetlice działające przy szkołach i placówkach kultury. Nadesłano 671 prac. To aż trzykrotnie więcej w stosunku do poprzedniego konkursu z 2019 roku. Taka wielka liczba wskazuje na dużą aktywność w tej dziedzinie, która po części jest zapewne wynikiem pozostania w domach na skutek pandemii. Ważne jednak, że uczestnicy, w trudnej sytuacji w jakiej obecnie wszyscy znajdujemy się, potrafili wykorzystać czas w sposób konstruktywny.
Wśród nadesłanych pisanek przeważały wykonane technikami współczesnymi, które ze względu na zastosowane gotowe surowce i półprodukty nie ograniczały indywidualnego charakteru prac. W przypadku pisanek tradycyjnych niebrane były pod ocenę te wykonane technikami oraz z zastosowaniem wzorów, które nie wywodzą się z naszego regionu. Jury zwracało także uwagę, że niektórzy uczestnicy zgłosili pisanki do niewłaściwych kategorii, wówczas je przekwalifikowywano. W tradycyjnych pisankach zdarzało się niestety, że twórcy mieszali dawne i współczesne wzory, co oceniane było negatywnie z uwagi na charakter konkursu, a przede wszystkim na potrzebę zachowania jak najbardziej tradycyjnych motywów dla kolejnych pokoleń twórców.
Przy ocenie palm jury zwracało uwagę na tradycyjną formę, zastosowane naturalnych, zgodnych z tradycją surowców, estetykę i jakość wykonania. W tym roku dominowały palmy typu wileńskiego oraz współczesne kompozycje, które niekiedy swoją formą przypominały stroiki świąteczne. Nadesłano niestety tylko jedną, typową dla naszego regionu palmą z żywych roślin ułożoną w bukiet. Palmy z suchych roślin upowszechniły się w naszym kraju w drugiej połowie XX wieku i jak się okazuje twórcy chętnie przejęli tę nową technikę, ale tworzą własne zróżnicowane kompozycje.
Wszystkim uczestnikom konkursu oraz ich opiekunom, nauczycielom złożono podziękowania za udział, natomiast nagrodzonym i wyróżnionym gratulacje. Organizatorzy konkursu zachęcają uczestników kolejnych edycji, by sięgali do dawnych wzorów charakterystycznych dla poszczególnych subregionów Lubelszczyzny. Zamierzają kontynuować konkurs, którego głównym celem jest kultywowanie tradycji.
Prace oceniało jury w składzie: dr hab. Mariola Tymochowicz – etnolog, adiunkt w Zakładzie Kultury Polskiej UMCS, kustosz Działu Kultury Materialnej i Duchowej, sekcja etnograficzna w Muzeum Narodowym w Lublinie; Marzena Bury – adiunkt, kustosz-plastyk w Dziale Edukacji Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie; Bogna Głuchowska – adiunkt, historyk w Dziale Edukacji Muzeum Wsi Lubelskiej w Lublinie; Katarzyna Kraczoń – kulturoznawca ze spec. etnologia i folklorystyka – Stowarzyszenie Twórców Ludowych w Lublinie; Beata Urniaż-Księska – plastyk, instruktor grafiki użytkowej i scenografii – Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie.
Źródło: Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie
