Ojciec Tomasz Dostatni, dominikanin mieszkający w Lublinie, w dwudziestą piątą rocznicę swoich święceń kapłańskich wydał książkę „Duchowe wędrowanie”. Jest to dwunasta pozycja wydawnicza w jego dorobku i zawiera, przede wszystkim, interesujący zbiór esejów, które w latach 2005–2015 ukazały się na łamach ogólnopolskich pism, m.in. „Tygodnika Powszechnego”, „Kontynentów”, „Akcentu”, „Gazety Wyborczej” i w „W drodze”. Całość podzielona jest na cztery rozdziały. W każdym z nich mamy do czynienia z próbą odpowiedzi na pytania, które, wbrew pozorom, każdy z nas zadaje sobie choćby raz w życiu, kiedy zastanawia się nad jego sensem, siłą, upadkiem czy wolą przetrwania. Zarówno w odniesieniu do siebie, jak też i zwróceniu się do Boga. Odpowiedzi, które wyłaniają się z wywiadów, z sytuacji i rozmów w trakcie wędrówek po świecie, z biografii znanych i interesujących osób oraz własnych przemyśleń autora.
Pierwszy rozdział „Wiara i niewiara” rozpoczyna się interesującą rozmową z Ryszardem Kapuścińskim. Kiedy pojawia się w niej kwestia pojęcia wiary, wśród wielu stwierdzeń znakomitego reportażysty czytamy m.in.: „– Czym jest wiara w tym najbardziej fundamentalnym sensie? To jest wiara w istnienie. Wiara, że się żyje dla czegoś”. „Nigdy w życiu nie spotkałem człowieka bez wiary. I to jest to, co łączy, co jest wspólne przez wszystkie szerokości geograficzne, przez wszystkie rasy, przez wszystkie religie, przez wszystkie kultury”. W drugim, „Mozaika żywych ludzi”, poznajemy trzynaście opowieści z różnych miejsc świata. W jednej z nich trafiamy do Ammanu (stolica Jordanii), gdzie na Forum Abrahama pojawili się buddyści i przedstawiciele trzech religii monoteistycznych: „Człowiek, kiedy twarzą w twarz może z drugim człowiekiem spotkać się i porozmawiać, w otwartości, bardziej wsłuchuje się w tego drugiego niż sam mówi. To z takiego spotkania wychodzimy bogatsi o coś, czego wcześniej się nie spodziewaliśmy” – podkreśla autor, przypominając o potrzebie takich spotkań. Z kolei w trzecim rozdziale „Sztuka bycia samemu” znajdujemy m.in. jakże ważne życiowe przesłanie: „Cisza jest potrzebna człowiekowi do życia jak powietrze. I tak jak powietrze musimy ją dobrze zagospodarować”. Chwila wewnętrznego wyciszenia się pozwala bowiem łatwiej przeniknąć w głąb samego siebie i dokładniej się zrozumieć. Całość książki zaś zamykają opatrzone podtytułem „Trampolina do nieba” opowieści o osobach, które już odeszły: Małgorzacie Braunek, arcybiskupie Józefie Życińskim, Krzysztofie Kozłowskim i Michale Czartoryskim OP. Historie te przekonują, że wiara i przekonania przyjmowane z różnych perspektyw czyjegoś myślenia w niczym nie umniejszają jego ludzkiej siły woli i działania.
„Duchowe wędrowanie” jest więc nie tylko interesującą pozycją od strony literackiej i reporterskiej, ale i wyzwala zastanowienie się czytelnika nad istotą życia oraz nierozerwalnością naszego bytu z wiarą duchową. Stąd też na pewno warto ją przeczytać.
Maciej Skarga
Tomasz Dostatni OP, Duchowe wędrowanie. Teksty osobiste i religijne,
- Zysk i S-ka, Poznań 2015
