Lubelskie Towarzystwo Fotograficzne ma już prawie 80 lat, a jego początki były związane z osobą Edwarda Hartwiga, wówczas nauczyciela fotografii w Szkole Budownictwa w Lublinie i świeżo upieczonego absolwenta studiów fotograficznych w Wiedniu. O tym, jak ważne było to środowisko, niech świadczy lista członków LTF- u, na której znaleźli się m.in. Stefan Kiełsznia, Stanisław Magierski, Henryk Makarewicz i Tadeusz Witkowski. Historię przedwojennego LTF tworzył również fotografujący amatorsko poeta Józef Czechowicz. Do wybuchu II wojny światowej Lublin był w czołówce polskich środowisk fotograficznych obok Warszawy, Krakowa, Poznania i Lwowa.
Po wojnie do pełnej działalności LTF wrócił dopiero w 1999 roku. Obecnie do stowarzyszenia należy ponad 30 fotografów. Siedzibą jest Wojewódzki Ośrodek Kultury, a stałym miejscem ekspozycji Pałac Parysów w Lublinie, gdzie co miesiąc jesteśmy świadkami autorskich przeglądów twórczości, które za każdym razem zdumiewają nie tylko plastycznym okiem fotografa, znakomitą kompozycją obrazu, ale i tym „czymś”, po czym poznajemy wprawne oko fotografa i lekkość przy naciskaniu spustu. Nie każdy fotografujący ma to w sobie, nie każdy może pochwalić się takim portfolio.
O tym, że Lubelskie Towarzystwo Fotograficzne dobrze się miewa, świadczy także doroczna wystawa, którą od 6 lutego można oglądać w Pałacu Parysów w Lublinie. Na naszych łamach prezentujemy nasz subiektywny przegląd prac kilku autorów, którzy doborem tematu i poziomem wykonania najlepiej zaświadczają o 80 latach poszukiwań tego zacnego stowarzyszenia. W imieniu LTF zapraszamy na wystawę, a ze swojej strony ‒ gorąco polecamy.
(maz)
