To niezwykła postać, osoba o pięknej osobowości, w przeszłości nauczycielka
chemii i biologii – dziś przede wszystkim poetka. W szkole podstawowej w
Bogucinie wśród malw, słoneczników i astrów z bibuły, radosnego śpiewu pań z
koła gospodyń wiejskich, recytacji uczniów oraz licznie zgromadzonych
bliskich, przyjaciół, sąsiadów i dawnych uczniów rozbrzmiały strofy wierszy z
tomiku zatytułowanego „Przez życie boso”. Sprawczyni tego zamieszania Zofia
Abramek, znana z dużego poczucia humoru i dystansu do samej siebie,
dźwięcznym głosem czytała kolejne strofy pięknie przygotowane do druku
przez grono znajomych z Bogucina. Były wzruszające przemowy, słowa
uznania, kwiaty i prezenty. Nie mogło też zabraknąć malowniczego tortu – bo
oprócz ludzi – właśnie ze znakomitych tortów ta kameralna wieś słynie. Takiego
wieczoru autorskiego można tylko pozazdrościć. (maz)
foto Stanisław Stępniak
