fbpx

Noc Kultury w WOK-u

8 czerwca 2017
986 Wyświetleń

Wojewódzki Ośrodek Kultury w Lublinie serdecznie zaprasza na cykl spektakli teatralnych  z okazji  Nocy Kultury 3/4 czerwca. Prezentacje rozpoczną się o godz 19:00.

Pokaz filmów z koncertów muzycznych na dziedzińcu.

Teatr Pierwszego Kontaktu

„Życie zwyczajne siostry F”

(na spektakl obowiązują wejściówki 40 miejsc, wydawane przez organizatorów NK)

Teatr Pierwszego Kontaktu to zespół założony przez małżeństwo instruktorów teatralnych: Mariolę i Tomasza Załuckich. Zrealizowali kilkanaście sztuk nagradzanych na ogólnopolskich festiwalach teatralnych.

Reżyser i kierownik zespołu –  Tomasz Załucki jest m. in. stypendystą Prezydenta Miasta Lublina (z 2016 roku), którego efektem stął się spektakl „Życie zwyczajne siostry F. „

Dynamiczna opowieść o życiu codziennym św. siostry Faustyny przedstawiona na podstawie narracji znanych jej osób. Poznajemy rodzinę bohaterki, siostry, ks. Sopoćkę i świadków jej ostatnich chwil.

Wszystko podkreślone prostymi środkami wyrazu. Scenografia pełni jednocześnie rolę mobilnego rekwizytu, który (przemieszczany przez aktorów) tworzy nową teatralną przestrzeń, dopełnianą muzyką a cappella. Uniwersalna opowieść o zmaganiach jednostki w codziennych relacjach z innymi ludźmi, w obliczu spotkania z Bogiem.

Występują: Dominika Łączkowska (s. Faustyna), Dorota Nowak (Natalia), Katarzyna Piekarczyk (Józefa), Edyta Madej (Wanda), Rafał Radliński (Stanisław), Andrzej Samborski (Mieczysław), Katarzyna Rachoń-Bardadin (Maria), Malwina Franczak (Genowefa).

Scenariusz, reżyseria, scenografia: Tomasz Załucki

Foto: Łukasz Kęcik, Jarek Adamczyk           

Konsultacje wokalne: Anna Skawińska, Małgorzata Rudnicka

Projekt plakatu: Aleksandra Kęcik

 

Teatr Małych Form „Sylaba”

„Lalki, ciche siostry moje”

Teatr Małych Form „Sylaba” został założony w 1973 r. Jego reaktywacja miała miejsce w 2011 r. Współzałożycielem jest Roman Uściński, wieloletni recytator i działacz kulturalny, obecnie instruktor w Klubie Kultury „Scena” w Białej Podlaskiej.

Spektakl „Lalki, ciche siostry moje” powstał z połączenia tekstu Henryka Bardijewskiego„Lalki, ciche siostry moje” i wiersza Anny Kamieńskiej „Rozterka Kasandry”.

Monodram jest opowieścią o samotności, potrzebie bliskości drugiego człowieka, chęci walki ze złem.

Występuje: Marta Łaska

Scenariusz, reżyseria i scenografia: Roman Uściński.

 

Teatr „KROPKA PO PROSTU”

„JEDNOKOMÓRKOWCE”

„Jednokomórkowce” ukazują tragiczny obraz współczesnego pokolenia młodych ludzi, któ- rych fascynacja światem techniki sprowadziła do poziomu „jednokomórkowców” w różnych tego słowa znaczeniach .

Przedstawienie nagradzane na wielu festiwalach tealralnych ogólnopolskich i regionalnych: Festiwal  „ZWIERCIADŁA  ZAMOY 2017”, VIII Ogólnopolski Przegląd Form Teatralnych Inspirowanych Myślą Jana Pawła II, 40. Wojewódzkie Prezentacje Teatrów Młodzieżowych pod patronatem Lubelskiego Kuratora Oświaty, Festiwal Najciekawszych Widowisk Teatralnych.

Scenariusz i reżyseria: Katarzyna Kasprzycka.

 

Teatr „OKO”

„Jednostka”

Teatr OKO założony został przez Marcina Woszczewskiego w roku 2006 . Jak dotąd ma na swoim koncie dziewiętnaście premier. Spektakle niejednokrotnie zauważane i nagradzane były zarówno na scenie lokalnej, ogólnopolskiej i międzynarodowej.

„Jednostka” jest kolejnym spektaklem, koncentrującym się na jasno określonej tematyce. Tym razem spojrzeliśmy nieco inaczej na świat wirtualny. Nieważne, czy jest to: smartfon, tablet czy komputer. Ważne jest, ile czasu przy  nim spędzacie myśląc, że robicie to dla przyjemności, odpoczynku… Zadaniem spektaklu nie jest całkowite zniechęcenie… Bardziej zwrócenie uwagi na ile ekran jest narzędziem, a na ile pożeraczem czasu. „Jednostka” ma fabułę, której z pozoru nie widać. Może wciągać, bawić, śmieszyć. Lecz każe też zastanowić się czy właśnie Tu i Teraz nie jest Pora, by spojrzeć poza monitor. Jednostka to słowo o wielu znaczeniach – ile z nich znajdziecie Wy, oglądając spektakl?

Występują: Paulina Adwent, Dominika Antoniewicz, Monika Ganczar, Martyna Honory, Wiktoria Kędzierawska, Karolina Szwalikowska, Małgorzata Trochimiuk,

Jakub Połajdowicz, Marcin Słupczyński, Szymon Woszczewski

Inspiracje, literatura i teksty: „Komputerowy ćpun” Krzysztofa Piersy oraz teksty własne, zasłyszane i z internetu.

Muzyka: filmowa – fragmenty

 

Zespół Poetycki Alegoria

koncert „Poezje miłosne Krystyny Krahelskiej”

skład Zespołu Poetyckiego „Alegoria”

Maria Zieńczuk (śpiew), Lechosław Tarkowski (gitara basowa), Paweł Tarkowski (gitara elektroakustyczna), Dariusz Bednarz (perkusja)Andrzej Chodacki (gitara i harmonijka ustna)

Teatr „OKO”

spektakl „Czekając na ptasią grypę, czyli PANDEMIA”

Autor, Antoine Jaccoud o spektaklu:

„(…) „Czekając na ptasią grypę” napisałem jako czarną farsę, w której balansuję między groteską, a po- czuciem strachu przed śmiercią. Ta historia opowiada o naszej psychicznej słabości w obliczu katastrofy. To wszystko widziałem w tym spektaklu. Podobał mi się także polski akcent. Lubię Polskę, ale martwię się teraz o nią. Cieszę się, że był wątek lokalny, mimo, że nie mogłem go dokładnie ocenić…”.

Scenariusz, reżyseria, światła: Marcin Woszczewski według dramatu Antoine Jaccoud „Czekając na ptasią grypę” w tłumaczeniu Jana Nowaka

Muzyka: Felix  Mendelssohn – Bartholdy Marsz (wersja rock – fragment)

Występują: Marcela Dąbrowska, Paulina Iwaniszczuk, Patrycja Piłat lub Paulina Dąbrowska, Oliwia Rymarczyk lub Aleksandra Sawczuk, Aleksandra Walczuk, Karolina Zielińska, Marcin Nawrocki, Patryk Połajdowicz.

 

Teatr GRAVITE

spektakl „KULA W ŁEB”

Wycieczka do świata absurdu, większego niż sejm RP. Czy to możliwe? Zaszczycając nas swoją obecnością przekonają się Państwo, że ten świat jest tuż za rogiem.

Występują: Dorota Prończuk (Mamusia), Izabela Kowalczyk (Kobieta przydrożna), Paulina Sikora (Postać z obrazu), Aleksandra Majewska (Baba z jagodami),Andrzej Stępkowski (Brat ułomek), Konrad Matyś (Strzelec wyborowy), Filip Drożyński (Tubylec)

 

Teatr „STRASZYDEŁKA”

„GARBY”

Para młodych aktorów proponuje widzowi intelektualne i sceniczne rozważania. Dotyczą one relacji między prawdą i grą pozorów.

Rzecz dzieje się w nieokreślonej, niemalże abstrakcyjnej przestrzeni teatralnej. Oszczędność scenografii i rekwizytów ma w założeniu wspomagać aktorów. Relacje sceniczne między nimi sprzyjają wyartykułowaniu bolesnej prawdy o złożoności ludzkiej natury. To jeden z walorów spektaklu. Młodzi aktorzy sprawnie wywiązują się z zadań, które w większości sami sobie stawiali. Są prawdziwi i sugestywni na scenie.

Scenariusz spektaklu „Garby” to kolaż tekstów Bolesława Leśmiana i Leszka Kołakowskiego.

Nieokreślona rolę żeńska: Natalia Dyjak.

Młodzieniec a jeszcze nie mężczyzna: Patryk Łazuga.

Scenariusz, reżyseria i scenografia: Sławomir Żyłka.

 

Teatr NOTOCO

„CISZA”

Teatr NOTOCO działa od 2011 r w Centrum Kultury i Promocji w Kraśniku. Prowadzony jest przez instruktora teatralnego Monikę Nitkiewicz. Spektakle tworzone w oparciu o autorskie scenariusze, przy aktywnym udziale uczestników zajęć. Teatr nagradzany i wyróżniany na licznych przeglądach wojewódzkich i ogólnopolskich.

„Cisza” jest historią dziewczynki, której rodzice rozstali się. Cały świat rozsypał się na kawałki, stał się groźny i nieprzewidywalny. Lęki przybrały realistyczne postaci: czają się w ciemności, wychodzą spod łóżka, spadają z sufitu jak pająki, szepczą groźnie z każdego kąta. Bohaterka nie ma gdzie się schować; ucieka więc w ciszę, dorastając za jej nieprzyjaznym murem.  Kto  lub co może jej pomóc: zestresowana matka, psycholog, długotrwała terapia..? Czy udasię  jej wrócić do rzeczywistości?

„Jestem ciszą, zamieniam się w ciszę, słów mi już zabrakło…”

Do kogo będzie należało ostatnie słowo?

Scenariusz: Monika Nitkiewicz i zespół, reżyseria: Monika Nitkiewicz; występują: Zuzanna Gajewska, Zuzanna Gorczyca, Wiktoria Michalczyk, Olga Nitkiewicz, Martyna Rynkowska, Weronika Widomska, Alicja Wilk, Inga Zawadzka.

 

Teatr NOTOCO

„Tak nie musiało być”

 

 

 

„Tak nie musiało być” próbuje zmierzyć się z pytaniem co by było gdyby…

Gdyby nieodpowiedzialny ojciec nie zamykał córki dla zabawy w szafie? Babcia nie wmuszała jedzenia we wnuczkę? Ojciec nie załamał się po śmierci matki…?

Pytania można mnożyć… Lecz czy naprawdę udało by się uniknąć przemocy, choroby, fobii? Spektakl pozostawia te pytania otwarte. Historie trzech dziewcząt nie podają rozwiązania; widz sam zdecyduje, który wariant jest bliższy prawdy…

Choć przecież nie musiało tak być…

scenariusz: Monika Nitkiewicz i Ewa Sakłak; reżyseria: Monika Nitkiewicz; występują: Natalia Bojczuk, Weronika Orzeł, Ewa Sakłak.

Zostaw komentarz