Odpowiedzi na pytanie dlaczego właściwie „strumień czasu, który nieustannie wymywa rozpuszczalną materię innych poetów, opływa skałę Szekspira, nie czyniąc jej szkody” szukali wszyscy, którzy sobotnie południe zdecydowali spędzić w gościnnej sali widowiskowej Lubelskiego Centrum Kultury. To właśnie tam w tym roku, wybrzmiały sakramentalne słowa „to be, or not to be” w ramach XVII Ogólnopolski Przegląd Szekspirowski w J. Angielskim.
Ogólnopolski Przegląd Inscenizacji Fragmentów Dzieł Williama Szekspira, bo tak w pełnej krasie brzmi nazwa festiwalu, funkcjonuje we względnie niezmienionej formie już od roku 1999. W ramach prezentowanych inscenizacji możemy się cieszyć przedstawianymi przez młodzież z całej Polski inscenizacjami w formie monologu, dialogu lub występu grupowego, trwających od 5 do 20 minut. Również za każdym razem zdobywcy nagrody Grand Prix wyjeżdżają w czasie wakacji na tydzień do Anglii i oglądają 2 sztuki w 2 najsłynniejszych teatrach świata: Royal Shakespeare Company w Stratford-upon-Avon i The Globe w Londynie.
Inscenizację w wykonaniu młodych artystów poprzedzała rozmowa z laureatem nagrody Grand Prix, Mikołajem Zegarem, któremu w poprzednim Przeglądzie brawurowa rola Makbeta przyniosła nie tylko zaszczytną nagrodę i gromkie brawa widowni, ale też nagrodę główną. Utalentowany aktor miał niepowtarzalną okazję udać się ścieżkami mistrza dramatu i komedii Szekspira na wycieczkę po Anglii. Odwiedzając ojczyznę mistrza ze Stratford, młody adept sztuki aktorskiej mógł na własne oczy przekonać się, że w Londynie czy Sratford-upon-Avon deszcz wcale nie pada ciągle, a dla fanów sztuki Szekspira można nawet powiedzieć, że zawsze świeci tam słońce i to niezależnie od pogody.
Rozważając odpowiedź na sakramentalne pytanie „to be or not to be” i tym razem nie sposób było się nudzić. Poza Hamlet deskach sceny nie mogło zabraknąć zazdrosnego Otello, apodyktycznego Makbeta, czy cierpiącego prawdziwe męki Tantala króla Loara. Dla ceniących sobie klasyczne romantyczne historie zaserwowano również Romea i Julię, jednak tym razem w zupełnie nowym wydaniu. Wszystkie te doznania opatrzone zostały ciekawymi efektami dźwiękowymi, godną uwagi muzyką oraz dynamicznym oświetleniem, w którego blasku młodzi aktorzy mieli okazję wystąpić.
Jury w składzie: Mieczysław Wojtas, Keith Brice, Henryk Kowalczyk oraz z Jerzym Wrzos pełniący zaszczytną funkcję sekretarza, po obejrzeniu 17 spektakli postanowiło podjąć iście salomonową decyzję. W sposób szczególny doceniono zbiorczy wysiłek Grupy Teatralnej pod Wiszącym Kotem VII LO im. Mikołaja Kopernika w Częstochowie pod kierownictwem Beaty Gendek – Barhoumi w przygotowaniu czterech odmiennych stylistycznie spektakli: „Komedia omyłek”, „Otello”, „Król Lir” oraz „Hamlet” zaprezentowanych podczas XVII Przeglądu. Dlatego też polecono członkom tej formacji wytypowanie jednej osoby, która będzie mogła się cieszyć nagrodą główną Przeglądu.
II miejsce w kategorii grupowej powędrowało do Grupy Teatralnej z I LO im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej za zbudowanie zwartej formy scenicznej i refleksyjne przesłanie spektaklu Hamlet, natomiast III miejscem w tej kategorii nagrodzono Grupę Teatralną z II LO im. Piotra Firleja w Lubartowie za przemyślaną i konsekwentnie przeprowadzoną dramaturgię spektaklu oraz czytelnie skonstruowane postaci w spektaklu Ofelia musi umrzeć…? w reż. Rafała Wrotkowskiego. Wyróżnienie zbiorowe przyznano Grupie Teatralnej „Flying ELEVEN” z Gimnazjum nr 11 w Lublinie za szacunek dla teatralnej tradycji i dramatu Shakespeare’a oddany w inscenizacji wybranych fragmentów Hamleta w reż. Agnieszki Adamczyk i Agnieszki Goliszek.
I miejscem w kategorii indywidualnej cieszyć się mogą ex aequo: Wiktoria Cacace z Międzynarodowego LO im. I.J. Paderewskiego w Lublinie za nowatorską koncepcję postaci Calibana w monodramie opartym na dramacie The Tempest pięknie brzmiącym w języku Shakespeare’a, w reż. Joanny Lewickiej.
oraz Anastazja Pugacz z Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców UMCS w Lublinie za sprawność językową i brawurowo zagraną rolę Katarzyny z dramatu The Taming of the Shrew, pod kierunkiem Anny Butcher i Anny Dunin – Dudkowskiej. II miejsce w kategorii indywidualnej przyznano Monice Kamińskiej ze Szkoły Podstawowej im. Bolesława Chrobrego w Lublinie za wierny portret pięciu postaci kobiecych z dział Williama Szekspira, a III miejscem w tej kategorii nagrodzono Mateusza Adamczyka z II LO im. Piotra Firleja w Lubartowie za rolę Hamleta w spektaklu “Ofelia musi umrzeć…?”
Wyróżnienia indywidualne powędrowały do Konrada Wydry z Gimnazjum nr 11 w Lublinie za żywiołowo wykonaną rolę Grabarza w spektaklu Hamlet w reż. Agnieszki Adamczyk i Agnieszki Goliszek oraz do Sergiusza Tupalskiego z Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców UMCS w Lublinie za spontaniczną kreację postaci Petruchia z dramatu The Taming of the Shrew w reż. Anny Butcher i Anny Dunin – Dudkowskiej.
W sposób szczególny wyróżniono też Joannę Lewicką za reżyserię dwóch monodramów: The Tempest oraz Krytyka feministyczna i kwestia równouprawnienia. Wspaniałomyślne jury nie pominęło też trudu nauczycieli w reżyserii spektaklów, wyróżniając Stefana Wrzoska z I LO im. Józefa Ignacego Kraszewskiego w Białej Podlaskiej za reżyserię spektaklu Hamlet – Expansio, a także Rafała Wrotkowskiego z II LO im. Piotra Firleja w Lubartowie za reżyserię spektaklu Ofelia musi umrzeć… ?
W werdykcie nie zapomniano też o wyróżnieniu reżyserskim dla Filipa Jabłońskiego z Grupy pod Wiszącym Kotem VII LO im. Mikołaja Kopernika w Częstochowie za przekraczanie granic konwencji teatralnych i samodzielną reżyserię spektakli King Lear oraz Hamlet. Dodatkowo Jury wyróżnia dobór muzyki i dźwięku w spektaklu Hamlet.
Konkurs dla publiczności „The Sweet and Bitter Fool”, w którym można było zmierzyć się z pytaniami na temat życi i twórczości Szekspira, wygrał Jacek Starczewski z Częstochowy. Ponadto Jury zgodnie uznało, że plakat do inscenizacji Ofelia musi umrzeć…? przygotowany przez uczniów II LO im. Piotra Firleja w Lubartowie najlepiej spełnia kryteria plakatu teatralnego.
Oklaski rozlegały się w sali widowiskowej jeszcze długo po opadnięciu symbolicznej kurtyny. Z reakcji zebranych widzów wywnioskować można było, że już nie mogą się oni doczekać na następna edycję Przeglądu Szekspirowskiego i zupełnie nową odsłonę sztuki ich ulubionego poety i dramaturga, który mimo upływu czasu i kolejnych epok, wciąż cieszy się niesłabnącą popularnością.
Tekst i foto: Sebastian Bancerz
