Po sukcesie wystawy prac Zdzisława Beksińskiego, następnie czołowych malarzy z nurtu impresjonizmu, Muzeum Lubelskie nie zwalnia tempa i w ramach obchodów 700-lecia nadania praw miejskich Lublinowi, przygotowała wydarzenie o najwyższym prestiżu. 29 września odbędzie się wernisaż wystawy prac Pabla Picassa. Ostatnia- i jak dotąd- jedyna prezentacja jego prac w Lublinie miała miejsce w 1969 r. Od tego czasu pozycja geniusza ugruntowała się, a jego twórczość cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem. Coraz częściej zwraca się uwagę na różnorodność dorobku Picassa, doceniając go nie tylko jako inspiratora istotnego przełomu w malarstwie, ale także jako artystę niezwykle płodnego, wszechstronnego, podejmującego wielorakie wyzwania w zakresie formy i materiału.
Wystawa w Muzeum na Zamku Lubelskim zaprezentuje przede wszystkim grafikę i ceramikę Picassa. Większość spośród około 300 dzieł nie była dotąd prezentowana Polsce. Udostępnione zostaną obiekty unikatowe użyczone przez kolekcjonerów prywatnych- srebrne talerze i złote medaliony stworzone w limitowanych, ekskluzywnych edycjach- a także prace graficzne i ceramiczne z pierwszego na świecie, powstałego jeszcze za życia Picassa, muzeum jemu poświęconego- Musee Picasso w Antibes na Lazurowym Wybrzeżu- oraz okazała kolekcja grafik i ilustracji książkowych pozostająca w zbiorach kolekcjonera niemieckiego. na wystawie zostaną pokazane również obiekty z instytucji polskich posiadających w swych zbiorach prace Picassa: muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego w Gdańsku Muzeum Sztuki w Łodzi i gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Ekspozycja ukaże różnorodność tematów i technik stosowanych przez Picassa,jednocześnie wydobywając niezwykłe historie relacji łączących artystę z Polską. Musee Picasso w Antibes powstało pośrednio dzięki wstawiennictwu Michała Smajewskiego, artysty o polskich korzeniach. W 1946 r.Picasso na kilka miesięcy otrzymał do dyspozycji sale w zamku (obecnej siedzibie muzeum), gdzie urządził swoją pracownię. Powstało tam kilkadziesiąt prac inspirowanych krajobrazem śródziemnomorskim i nawiązujących do motywów antycznych,które następnie artysta podarował muzeum w Antibes. Przez kilka kolejnych lat Picasso poświecił się ceramice i osiadł w pobliskiej miejscowości Vallauris, gdzie do dziś funkcjonują warsztaty ceramiczne. Wtedy to powstały słynne talerze, które artysta w 1948 r. przywiózł do Wrocławia na Światowy Kongres Intelektualistów w Obronie Pokoju i które- dzięki przekazowi samego Picassa- trafiły do zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie. Pobyt Picassa w Antibes i Vallauris został udokumentowany na zdjęciach Michała Smajewskiego, który towarzyszył artyście, rejestrując jego proces twórczy. Zdjęcia te- w Polsce właściwie nieznane- także zostaną zaprezentowane w Muzeum Lubelskim.
Zamiarem kuratorów wystawy jest pokazanie nie tylko dorobku Picassa, ale także wpływu jego twórczości na kształtowanie się sztuki użytkowej w Polsce. Popularność stylu Hiszpana doprowadziła do powstania pojęcia “pikasy” dla scharakteryzowania powszechnego występowania motywów picassowskich w rożnych dziedzinach życia społecznego. Obejrzymy więc między innymi słynne rzeźby kameralne projektowane przez artystów zgromadzonych wokół Instytutu Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, obiekty ceramiczne z wytwórni we Włocławku czy Katowicach, a także przykłady tkanin,których nowoczesne wzornictwo było inspirowane stylem Picassa. Wystawie będą towarzyszyć warsztaty dla dzieci i dorosłych , także tematyczne wykłady. Wernisaż wystawy zaplanowany jest na 29 września, a obejrzeć ją będzie można aż do 3 grudnia.
LAJF ma przyjemność patronować wydarzeniu.