Wybudowany przez Niemców w 1941 roku schron bojowy powstał do ochrony drogi i przeprawy przez Wisłę. Zewnętrzne ściany bunkra składającego się z pięciu pomieszczeń miały grubość dwóch metrów i częściowo zostały wzmocnione płytą pancerną. Na stanie były też gazoszczelne drzwi i peryskop. Załoga składała się z sześciu żołnierzy i dysponowała karabinem maszynowym MG34 kaliber 7.92 mm o zasięgu 3.5 km. Bunkier znajduje się na prywatnej działce. Nie został wysadzony w powietrze z obawy przed naruszeniem konstrukcji pobliskiego kościoła.
Tekst i foto Dorota Karkusiewicz
